
C – imperatywny, proceduralny język programowania ogólnego przeznaczenia, stworzony na początku lat 70. XX wieku przez Dennisa Ritchiego, ówczesnego pracownika Bell Labs. W języku C powstały narzędzia systemowe dla Uniksa, a potem również kod systemu Unix. Język C został ustandaryzowany w 1989 roku przez ANSI. Od tego czasu jego rozwojem zajmuje się grupa robocza w ramach ISO.
Język C powstawał jako rozwinięcie języka B, wzbogacając się stopniowo o kolejne funkcje. Okresy najszybszego rozwoju języka C to lata 1972–1973 oraz 1977–1979. Z kolei lata 1980. to czas zdobywania przez niego popularności, czego efektem była dostępność kompilatorów dla praktycznie wszystkich używanych wtedy architektur komputerów i systemów operacyjnych.
C jest jednym z popularniejszych języków programowania. Służy zarówno do pisania elementów systemów operacyjnych, jak i aplikacji użytkowych. Mimo to spotyka się z krytyką z powodu pewnych decyzji projektowych, takich jak priorytety operatorów lub nadmiernie lakoniczna składnia.
Źródło: wikipedia.pl
Przykładowy kod źródłowy:
#include <stdio.h>
int main() {
// printf() wyświetla tekst w cudzysłowie
printf("Hello, World!");
return 0;
}